Olağan Şiir (40. Sayı)
Dergi Ücretsizdir
SUNUŞ
Bu sayımızda divan şiiri -eski edebiyatın “divan şiiri”, “Osmanlı şiiri”, “eski edebiyat” vb. terimler etrafında ilerleyen isimlendirme tartışmasına burada girmeyeceğiz- hakkında bir dosya hazırladık; şiirimizin yenileşme sürecini, divan şiirinin modern şairlerimiz tarafından nasıl algılandığını ve günümüz şiirinin divan şiirinin uçsuz bucaksız alanından nasıl yararlanabileceği meselesini tartışmaya açtık. Olağan Şiir olarak tavrımız belli: Modern şairlerin divan şiirini yoğun bir şekilde okuması gerektiğini düşünüyoruz; maalesef genç şairler bu dünyaya çok uzak, ne idüğü belirsiz birtakım modernist girişimlerle oyalanmak kimilerine kadim edebiyatla ilgilenmekten daha cazip geliyor ve bu da gençlerin kültürel açıdan zayıf kalmalarına ve zaman içerisinde yozlaşmalarına neden oluyor. Divanlarla yoğun ilişkiler kurmaya niyetlenenler için, oradan günümüze taşınabilecek çok şey var. Peki, oradan buraya neyi taşımalıyız? Bu soruyu her şairin kendi dünyası içerisinde cevaplaması daha sağlıklı olacaktır.
Olağan Şiir’in kırkıncı sayısına ulaşmış bulunuyoruz. Edebiyat dergiciliğinde istikrar sağlamak zordur; üstelik periyodu aksatmaksızın, çekirdek kadrodan kayıp vermeksizin ve niteliği düşürmeksizin istikrar sağlamak çok çok zordur. Olağan Şiir, değerli şair ve eleştirmenlerinin katkılarıyla bu zorluğun üstesinden gelmeyi başardı.
Gelecek sayımızda görüşmek üzere.
AYKUT NASİP KELEBEK