İSMAİL HAKKI UZUNÇARŞILI
10/10/2023“Kuşları himaye ve onların kışın kar yağdığı zamanlarda bile yiyeceklerini ve yaz sıcaklarında içecekleri suyu temine kadar şefkat gösteren ecdadımızın, medreselerde okuyan talebelerle muhtaç ve kimsesiz insanlar hakkında ne kadar rahim ve şefik davrandıklarını söylemeye hacet yoktur.”
Osmanlı tarih birikimine geniş çaplı katkılarıyla tanınan tarihçi İsmail Hakkı Uzunçarşılı’yı, vefatının sene-i devriyesinde rahmet ve saygıyla anıyoruz.
İSMAİL HAKKI UZUNÇARŞILI (1888-1977)
23 Ağustos 1888’de İstanbul Eyüp’te doğdu. Babası Mehmed Latif Efendi, annesi Râtibe Hanım’dır. İlk öğrenimini aynı semtte tamamladı, ardından Soğukçeşme Askerî Rüşdiyesi’ne girdi, iki sene sonra Beyazıt Merkez Rüşdiyesi’ne nakledildi. 1904’te rüşdiyeyi bitirip Mercan İdâdîsi’ne kaydoldu. 1910’da idâdî diplomasını aldığı gün İstanbul Dârülfünunu Edebiyat Şubesi’ne kaydını yaptırdı. Dârülfünun’da Ahmed Midhat Efendi, Abdurrahman Şeref, Ali Ekrem, Mehmed Âkif, İzmirli İsmail Hakkı, Hüseyin Dâniş, Şehbenderzâde Ahmed Hilmi, Hamdullah Suphi gibi hocalardan ders gördü. 1912’de mezun olunca ilk tayin edildiği Kütahya İdâdîsi ve Sultânîsi’nde sekiz yıl tarih-coğrafya öğretmenliğinde bulundu. Şubat-Eylül 1922 tarihlerinde Kastamonu Lisesi’nde tarih öğretmenliği yaptı. Açıksöz gazetesinde tarih yazıları yazdı, İsmail Habip Bey’in bulunmadığı dönemlerde gazetenin başmuharrirliğini üstlendi. Kasım 1922 - Ekim 1925 arasında bir taraftan Karesi Lisesi ve Karesi maarif müdürlüğü görevlerini ifa ederken aynı zamanda bu şehirde Karesi Lisesi Salnâmesi, Karesi Vilâyeti Tarihçesi, Karesi Meşâhiri adlı eserlerini neşretti (İstanbul 1341). Mahallî tarih ve simalar hakkında her biri kısa birer araştırma olan gazete makaleleriyle başlayan yayın hayatı Anadolu’da görev yaptığı Kütahya, Kastamonu, Sivas, Balıkesir şehirleriyle ilgili kitâbeler üzerine yaptığı çalışmalarla devam etti; Anadolu kitâbelerini 1927 ve 1929 yıllarında iki büyük cilt halinde yayımladı. Bir süre Maarif Vekâleti umumi müfettişliğinde bulundu ve ilk tedrisat umum müdürlüğü yaptı. 9 Kasım 1927’den 1950 yılına kadar yirmi üç yıl aralıksız Balıkesir milletvekilliği yaptı. Bu görevi sırasında İstanbul Üniversitesi Tarih Bölümü’nde dersler verdi. 1933 üniversite reformundan sonra da Edebiyat Fakültesi’nde Osmanlı Devleti tarihi derslerini okutmayı sürdürdü. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi açılınca iki hafta İstanbul’da, iki hafta Ankara’da ders verdi. İstanbul’da ders saatleri dışında Başbakanlık Arşivi’nde çalışıyordu. Bu çalışmaları 1939 yılı ortalarına kadar sürdü. Atatürk’ün ölümünün ardından Hasan Âli Yücel’in Maarif Vekâleti zamanında mebusluk veya hocalıktan birini tercih etmesi teklif edildiğinde M. Fuad Köprülü ve Şemsettin Günaltay ile hocalıktan ayrıldı. 1950 yılından sonra yeniden üniversiteye döndü. Ortaçağ Tarihi Kürsüsü öğretim kadrosu içinde “konferansçı” unvanıyla dersler verdi. Bu arada Ankara Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi İlkçağ tarihi profesörlerinden Halil Demircioğlu’nun Başbakanlık Arşivi genel müdürlüğüne getirilmesi arşiv çalışmalarını aksattı; buradaki imtiyazlı konumuna son verildi, kendisine gösterilen belge sayısı azaltıldı. Bu sebeple araştırmalarını Topkapı Sarayı Arşivi’ne nakletti ve hayatının sonuna kadar burada araştırmalarını sürdürdü; ayrıca belgeleri tasnif eden küçük bir heyetin başında bulundu. Türk Tarih Kurumu’nun teşkili sırasında 1931’de başlayan kurum üyeliği ölümüne kadar aralıksız kırk altı yıl devam etti. Bu dönemde hem kitapları hem de müstakil birer monografi hacmindeki makaleleri kurum tarafından yayımlandı. On dokuz kitabı, Belleten’de doksanı aşkın makalesi çıktı. Uzunçarşılı’nın yayın hayatı âdeta Türk Tarih Kurumu ile özdeşleşti. 10 Ekim 1977’de vefat etti ve Edirnekapı Şehitliği’nde toprağa verildi.
Eserleri: Osmanlı Tarihi serisi (I-VI), Karesi Vilâyeti Tarihçesi (İstanbul 1341), Karesi Meşahiri: Edib ve Şairler, Ricâl-i Devlet Faslı (İstanbul 1341), Anadolu Türk Tarihi Tedkikatından Sivas Şehri (İstanbul 1346/1928), Kitâbeler (I-II, İstanbul 1927-1929), Kütahya Şehri (İstanbul 1932), Anadolu Beylikleri ve Akkoyunlu, Karakoyunlu Devletleri (Ankara 1937), Meşhur Rumeli Âyanlarından Tirsinikli İsmail, Yılık Oğlu Süleyman Ağalar ve Alemdar Mustafa Paşa (İstanbul 1942), Midhat ve Rüştü Paşaların Tevkiflerine Dair Vesikalar (Ankara 1946), Midhat Paşa ve Tâif Mahkûmları (Ankara 1950, 1985), Midhat Paşa ve Yıldız Mahkemesi (Ankara 1967), Mekke-i Mükerreme Emirleri (Ankara 1972, 1984), Çandarlı Vezir Ailesi (Ankara 1974, 1986), Osmanlı Tarihinden Portreler: Seçme Makaleler 1 (İstanbul 2010).
Kaynak:TDV İslâm Ansiklopedisi
